dijous, 27 d’octubre del 2016

Poemes de la tardor

LA TARDOR
Els arbres es muden
de roig i de groc,
les fulles tremolen
sota un sol de foc.
El vent les fa caure,
les duu fins al port,
quan sortis de casa
trepitja-les fort!
Les mosques s’amaguen,
l’hivern és aprop.
Les flors espantades
es tanquen de cop.


LOS ÁRBOLES DE MI CALLE
Los árboles de mi calle
se están poniendo dorados;
el otoño de otros años
ha vuelto y los ha pintado.
Pronto caerán sus hojas
y el viento las llevará.
Y cuando acabe el otoño
ni una hoja quedará.